Jam i lindur në vitin 1950 në Sarajevë. Këtu jetoj gjithë jetën, madje edhe tani me familjen time. Kam gjashtë nipa e mbesa! Thjesht jam vetëm një qytetar, tani në pension.

Isha taksist në këtë qytet për 35 vite. Kam qenë në aeroport për dhjetë vitet e fundit. Kështu që e kalova Bosnjën dhe Hercegovinën lart e poshtë. Kështu vizitova Beogradin, Dubrovnikun, Zagrebin, Mostarin dhe Tuzlën. Një herë madje shkova edhe në Lublanë. Unë personalisht nuk kam pasur asnjë problem me askënd, as nuk kam dyshuar kurrë se dikush do të më bëjë diçka të keqe.

Mbaj në mend vitet e 70-ta dhe ushtrinë. Tani që po e kujtoj, isha i ri, por prej andej solla shumë përvoja të këndshme me ballkanasët. Nuk ka përvojë të keqe. Isha në dyqan. Mallrat vinin nga të gjitha pjesët e ish-Jugosllavisë. Kishte një mollë të veçantë nga Maqedonia, rrush, kavadari. Unë kurrë nuk kam pasur më mundësinë të shkoja në Shkup dhe do të doja të shkoja. Kam kujtime të shkëlqyera nga atje!